Τα κρασιά

Την αρχή στην γευσιγνωσία έκανε το Rose de Xinomavro 2018, το 2019 θα κυκλοφορήσει του χρόνου αυτήν την εποχή σύμφωνα με τον παραγωγό, όπου εντυπωσίασε με την πλούσια υφή του που ισορροπούσε την έντονη οξύτητα της ποικιλίας και την μεστότητα των αρωμάτων του που κινούνται στον στυλιστικό αντίποδα των ροζέ με το άρωμα τσιχλόφουσκας (sic).  Την σκυτάλη παρέλαβε ένα ροζέ του 2010 από φιάλη Magnum, με το κρασί να διατηρεί το ώριμο πλέον φρούτο στον πυρήνα του μαζί με ανθικές νότες χωρίς να δείχνει οποιαδήποτε υποψία κούρασης. Η  οξύτητα του  διατηρείται μέχρι και σήμερα  νευρική χαρίζοντας έντονα δροσιστική αίσθηση. Τέλος ακολούθησε ένα ροζέ του 2007 που πέρασε 4 χρόνια σε βαρέλι, μην γνωρίζοντας πώς αλλιώς να τιθασέψουν τον άγριο του χαρακτήρα όπως δήλωσε ο παραγωγός. Το κρασί παρά τα 12 χρόνια που βαραίνουν την πλάτη του δεν έχασε την στόφα του, με την οξύτητα να κυριαρχεί στο στόμα δροσίζοντας τον έντονο βοτανικό χαρακτήρα και την πλούσια υφή που απέκτησε όλα αυτά τα χρόνια.

Στο δεύτερο μέρος της γευσιγνωσίας την σκυτάλη πήραν τα κόκκινα κρασιά του Θυμιόπουλου με την Νάουσσα Alta 2016 να εντυπωσιάζει τους ουρανίσκους των παρόντων με την κομψότητα της, τον ελαφρό της χαρακτήρα  και με το επίμονο φρούτο της. Στη συνέχεια Γη και Ουρανός 2017 που απέδειξε  ότι όταν το Ξινόμαυρο δεν παίρνει τα βουνά, όπως στην Alta, τότε μπορεί να διαθέτει και συμπύκνωση , με το φρούτο να δίνει τον τόνο από τη μία ενώ η οξύτητα διατηρεί σταθερό τον ρυθμό. Η έκπληξη της βραδιάς δεν ήταν άλλη από το Aftorizo 2016, με το κρασί να προέρχεται από αυτόριζο αμπελώνα πολύ μικρής στρεμματικής απόδοσης. Ένα Ξινόμαυρο από άλλο πλανήτη, εσωστρεφές με βελούδινες ταννίνες και πιο βοτανικές νότες. Ένα κρασί που διαμαρτύρεται εντόνως ότι η χθεσινή του δοκιμή αποτέλεσε βρεφοκτονία. Τελευταία στην δοκιμή ήταν η Terra Petra Rapsani 2016 όπου με αξιώσεις στάθηκε απέναντι στις Νάουσσες, με  το ζωικό χαρακτήρα να πλαισιώνει αρμονικά  το φρούτο που χαρακτηρίζει τα κρασιά του Θυμιόπουλου.

Το ερώτημα της βραδιάς….

Για όσους παρακολούθησαν την παρουσίαση του Απόστολου Θυμιόπουλο, είναι ξεκάθαρο ότι η επιλογή του να στραφεί στην βιολογική αρχικά και έπειτα στην βιοδυναμική καλλιέργεια μόνο τυχαία δεν ήταν. Ο Απόστολος σαν επόμενη γενιά απλά  πήγε ένα βήμα παραπέρα την φιλοσοφία για το αμπέλι που διδάχθηκε από τον πατέρα του.  Φανατικός υπέρμαχος της ελάχιστης παρέμβασης τόσο στο οινοποιείο όσο και στο αμπέλι, ο Θυμιόπουλος υποστηρίζει ότι μόνο μέσω αυτής μπορεί να αναδειχθεί σε μια φιάλη κρασί ταυτόχρονα τόσο το ιδιαίτερο terroir όσο και η μοναδικότητα της κάθε χρονιάς.

Το ερώτημα παραμένει πώς γίνεται κάποιος παραγωγός που αποστρέφεται τη υπέρμετρη χρήση της τεχνολογίας, το όνομα του να είναι συνυφασμένο με την καθιέρωση της φρουτώδους έκφρασης του Ξινόμαυρου; Η απάντηση τόσην ώρα στέκει φαρδιά πλατιά στον τίτλο του παρόντος άρθρου και δεν είναι άλλη από την ικανότητα ενός παραγωγού να εκφράζει σε κάθε του φιάλη τον σύνδεσμο μεταξύ του ανθρώπου, της ποικιλίας και του τόπου. Η ικανότητα αυτή είναι που κάνει όσους δοκιμάσουν τα κρασιά του Απόστολου να αναγνωρίζουν σε αυτά

….τον ταλαντούχο κύριο Θυμιόπουλο.

Κώστας Προβατάς Dip WSET