Νέα Μέτρα, νέοι και κρασί

Σε ένα παράλληλο οινικά σύμπαν  η ζωή θα μπορούσε να παίξει πολύ πιο πονηρά  παιχνίδια στους νέους και στα κρασιά που τους αρέσουν, από όσα έχει επιφυλάξει στην παρούσα συγκυρία. 

Έτσι συμπληρωματικά με την εξάπλωση του Covid-19, η νεολαία θα ήταν υπεύθυνη και για τον εκφυλισμό του κρασιού παγκοσμίως.

Σε αυτό το παράλληλο σύμπαν στις ελληνικές τηλεοράσεις θα έπαιζε τα διαγγέλματα του Πρωθυπουργού και του υφυπουργού Οινικής Προστασίας όπου με πατρική στοργή θα προσπαθούσαν να νουθετήσουν την άμυαλη και απερίσκεπτη οινικά νεολαία. Μαζί τους θα συντάσσονταν και όλα τα κανάλια όπου μέσα από τις ενημερωτικές εκπομπές τους και με την συνδρομή  ειδικών σε θέματα του κρασιού, θα παρουσίαζαν την ζοφερή κατάσταση που θα είχε διαμορφωθεί.

Τα μέτρα που θα έπαιρνε η κυβέρνηση θα είχαν στόχο τον  περιορισμό  των οινικών επιλογών της νεολαίας, αλλά ταυτόχρονα και  την προστασία της γεύσης και του γούστου των γονιών τους. Που αποτελούν ευπαθείς ομάδες καταναλωτών στις απότομες μεταβολές του στυλ και της γεύσης του κρασιού.

Ένας κόσμος χωρίς….

Ίσως το πρώτο  πράγμα που θα απαγορευόταν θα ήταν το Ροζέ κρασί. Όχι το ροζέ κρασί σαν ξεχωριστό είδος κρασιού, αλλά οι μοντέρνες εκδοχές  του  στο στυλ της Provence. Καταδικάζοντας τη νεολαία να επιλέξει ανάμεσα στον κλασσικό διαχωρισμό του κρασιού των γηραιότερων, Λευκό ή Ερυθρό κρασί, καθώς το ροζέ κρασί  θα είχε εκείνο το στυλ που για χρόνια το είχε καταδικάσει στην αφάνεια και την ανυποληψία. Ημίγλυκο και χωρίς φρεσκάδα.

Η δεύτερη απαγόρευση θα ήταν ο περιορισμός των διαθέσιμων προς κατανάλωση αφρωδών κρασιών  αλλά και  του εύρους αυτών.  Με άμεση συνέπεια να επιτρέπεται η ύπαρξη μερικών μεγάλων οίκων της Champagne κυρίως για εορταστικούς λόγους και με την απαραίτητη υποβολή  υπεύθυνης δήλωσης. Το βάθος αυτής της επιλογής μοιάζει απύθμενο ως προς την έκταση στην οποία θα έφτανε. Έτσι εκτός από τους μικρούς οίκους της Champagne, η Cava και το Prosecco  θα βρισκόντανε αντιμέτωπα με συρρίκνωση. Το ερώτημα είναι αν η απαγόρευση θα άγγιζε μέχρι και τα Spritz αλλά και τα αναψυκτικά τύπου Tonic και Soda.  

Επόμενο μέτρο της κυβέρνησης θα ήταν η επαναφορά σε έναν οινικό κόσμο όπου επικρατεί η συμπύκνωση, το ζουμερό φρούτο και το έντονο βαρέλι. Τα CCC’s ( cool climate Chardonnay) θα αποτελούσαν μια μακρινή ανάμνηση που θα διατηρούνταν μόνο στα κελάρια όσων είχαν προνοήσει να φυλάξουν καμία φιάλη. Όπως και τα Pinot Noir ψυχρών περιοχών (εκτός Βουργουνδίας) που τόλμησαν να πειραματιστούν με αυτό, όπως η Νέα Ζηλανδία, μέρη της  California αλλά και η Γερμανία.

Οι πιθανότητες  δεν θα ήταν ούτε υπέρ  των  κρασιών με βιδωτό πώμα καθώς αυτά θα αντιμετωπίζονταν εξίσου σαν επικίνδυνος νεωτερισμός. Το αποτέλεσμα θα ήταν όλο και περισσότερα κρασιά να κυκλοφορούν με κακής ποιότητας φελλούς – αφού δεν θα έφτανε η παραγωγή φελλού να καλύψει τη ζήτηση παγκοσμίως- παρουσιάζοντας τα συνήθη οινολογικά ελαττώματα που τους συντροφεύουν.  Το DIAM πιθανότατα θα αποτελούσε κάτι σαν το εμβόλιο ενάντια στον Covid 19 σήμερα. Καθώς μια σειρά από χώρες θα προσπαθούσαν να επωφεληθούν από την αδυναμία του κρασιού να αντιμετωπίσει την απουσία αποτελεσματικού πώματος για τις φιάλες, διαγκωνιζόμενες ποια θα το παρουσιάσει πρώτη.

Δεν χρειάζεται να γίνει οποιαδήποτε αναφορά στο κίνημα των κρασιών ελάχιστης παρέμβασης και τις εναλλακτικές οινοποιήσεις. Έτσι τα Φυσικά Κρασιά και τα πορτοκαλί θα διακινούνταν πιθανότατα μόνο στην παρανομία. Ή στην καλύτερη θα μπορούσε να τα προμηθευτεί κάποιος καταναλωτής μόνο με μήνυμα στο 13033.   Η βιοδυναμική καλλιέργεια θα παρέμενε μια μακρινή ανάμνηση σε σκονισμένα βιβλία των αρχών του 20ου αιώνα. Μαζί με τους τόμους που θα ανέφεραν τις  αναρίθμητες γηγενείς ποικιλίες που θα είχαν αντικατασταθεί από τις 7 διάσημες διεθνώς ποικιλίες που κυριάρχησαν τις προηγούμενες δεκαετίες.

 

Στο δικό μας σύμπαν

Σίγουρα οι εναλλακτικές που επιφυλάσσει ένα παράλληλο σύμπαν είναι θεωρητικά άπειρες, όμως όλες τους εδράζονται στην πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί σε αυτό το σύμπαν. Έτσι με αφορμή την ρητορική της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, η συνεχής προσπάθεια νουθεσίας της νεολαίας καταντά τουλάχιστον γραφική, δίνοντας αφορμές για την ύπαρξη κειμένων σαν αυτό. Προφανώς στόχος του παρόντος δεν είναι να υπερασπιστεί τις άλογες κοινωνικές συμπεριφορές εν μέσω της εξάπλωσης της πανδημίας. Αλλά αντιθέτως να υπενθυμίσει ότι στους φωνασκούντες γηραιούς και κυβερνώντες ότι η παροιμία λέει « το παιδί και το σκυλί όπως το μάθει κανείς».

 

 

Κώστας Προβατάς Dip WSET